چند روز قبل مطلبی را راجع به زندگینامه قیصر امین پور خواندم. در یکی از بخشهای تز دکترای خود به ادبیات کودکان و نوجوانان اشاره کرده بود. و به این موضوع اشاره کرده بود که : کودک پدر انسان است.
میخواهم این را بگویم که بعضی مطالب در بعضی زمانها خیلی خوب در ذهن حک می شود و این هم دقیقا یکی از همان زمانها بود. این مطلب را شاید حدود ۸ سال قبل هم خوانده بودم . اما این بار تازگی و لذت خاص خود را داشت. شاید شرایط روحی و اجتماعی من تغییر کرده است.
بهر حال ما که پدر خود را تربیت نتوانستیم و به این سادگیها هم اجازه نمی دهیم اولادها مرا تربیت کنند . اما روزگار به تجربه ثابت میکند که کودک پدر انسان است